Wie zijn billen brand moet op de blaren zitten

Wie zijn billen brand moet op de blaren zitten...Een gezegde die de meeste van ons wel kennen of ooit van gehoord hebben toch?

Wie iets verkeerds gedaan heeft, moet daarvoor boeten, daarvan de gevolgen dragen. In Frankrijk zeggen ze : ‘Qui casse les verres, les paye’ 

wie de ruiten breekt, moet ze betalen... 

Nou ruiten heb ik niet gebroken gelukkig, en mijn billen zijn ook prima in orde.... Dit kan ik helaas niet van mijn linkerhand zeggen. Als bakker zijnde heb ik me natuurlijk wel eens ooit aan de oven verbrand. Niet vaak gelukkig maar ik heb nog wel een mooi litteken op mijn bovenarm hiervan. Nou ben ik met de oven en warme bakblikken eigenlijk altijd super voorzichtig. Ik probeer dat gedeelte (eigenlijk geen 1 gedeelte) van het bak proces nooit gehaast te doen. Ook wanneer mijn zoon in de buurt van de oven komt is het eerste wat ik roep, kijk uit voor de oven want die is heet! Eigenlijk wetende dat de ovens van tegenwoordig niet eens meer heet worden aan de buitenkant. Maar toch een gewaarschuwd mens telt voor 2 toch?

Maar om een lang verhaal kort te maken, wat mij overigens nooit lukt als ik aan het typen of schrijven ben, heb ik me verbrand. En niet eens aan de oven of überhaupt in de keuken. Ik had zaterdagavond een bruiloft en bedacht me dat ik mijn haren wel weer eens een keer kon krullen daar mijn haar eigenlijk alleen nog maar in een staart of knotje zijn te vinden ivm werken. Dus zo gezegd zo gedaan. Ik ging me eens lekker optutten op de badkamer. (lees de make up over de halve badkamer verspreid en alle kastjes van crèmes ed open) Gelukkig wist ik al welke kleding ik aan ging doen anders had me dit nog een uur aan gevecht met mijn kledingkast gekost.

Dus kleding aan, make up aangebracht en laatste 3 kwartier over voor mijn haar. Na een klein akkefietje met mijn zoon besloot ik nog even een koffie te pakken om mee naar boven te nemen om relaxt aan de gang te gaan. Eenmaal met de kop koffie boven wil ik verder gaan met mijn haren. Dus ik pak de ondertussen heet geworden krultang vast.....AAN DE VERKEERDE KANT!!! tranen in mijn ogen en een iets wat minder beschaafd woord galmt door het huis.

Ik snel mijn hand onder de kraan en zie al snel de blaren erop komen.. oef wat deed dat zeer. na een paar minuten wil ik mijn hand onder de kraan uithalen maar de pijn was niet te houden dus toch maar terug onder de kraan. Ondertussen kwamen man en zoonlief ook even kijken wat er aan de hand was. Zoonlief overstuur omdat ie dacht dat het zijn schuld was omdat ie mij boos had gemaakt. Dus die sta ik aan de ene kant te troosten met aan de andere kant mijn hand nog onder de kraan. Na nog een paar pogingen om mijn hand eronder uit te halen kwam het besef dat ik zoveel pijn had dat ik zo niet eens naar de bruiloft kon en dat terwijl mijn vriendin en haar vriend al onderweg waren om mij op te pikken. 

Wat kon ik nog meer doen dan koelen? Mijn vader gebeld want die haalt wel vaker brand pijnen weg bij mij.. Papa flink aan de slag om te pijn weg te halen, ik nog steeds onder de kraan en vriendin ondertussen aan de deur. Dus vriendin naar boven geroepen om te kijken.. ja misschien wel even naar het ziekenhuis... pfff daar zat ik helemaal niet op te wachten. De vriend van mijn vriendin ernaar laten kijken, doet het pijn? Of het pijn deed pfff en of het pijn deed.. Mooi zo was het antwoord. Zolang het pijn doet is het eerstegraads verbrand en hoef je niet naar het ziekenhuis.

oke dat was dat. 

Uiteindelijk na nog 10 minuten koelen kon ik mijn hand onder de kraan uit halen en begon de pijn wat minder te worden. Papa had goed zijn best gedaan. 

Een uur later dan gepland zaten we in de auto onderweg naar de bruiloft. Make up bijgewerkt en de helft van mijn haar in de krul. Het was een topavond na een uurtje (lees 4 wijntjes) was de pijn goed te hebben en na richting einde van de avond ( lees nog iets meer wijntjes ) voelde ik niks meer.....

de volgende ochtend was een heel ander verhaal..........maar ja wie zijn billen brand moet op de blaren zitten :)